اسفرزه

اسفرزه"، گیاهی علفی، چند ساله و به ارتفاع 10 سانتی متر. برگ‌های این گیاه کشیده، باریک، نوک تیز و کرک دار است که به علت فقدان ساقه، از روی زمین منشعب شده‌اند. گل‌های اسفرزه کوچک، سفید رنگ به صورت اجتماع سنبله و به حالت استوانه‌ای به ارتفاع 2 سانتی متر بر روی دم گل‌هایی به طول تا 9 سانتی متر قرار گرفته‌اند.

 خاصیت درمانی اسفرزه که نمی دانستید!

آن را در آب بریزید و بگذارید بماند و دائم به جای آب خوردن از آب آن میل کنید، چون اگر دائم جرعه جرعه نوشیده شود گرفتگی صدا که از گرمی و حرارت باشد را برطرف می‌سازد، در موارد کاهش درد و رفع خارش و قطع خون‌ریزی بواسیر نافع است.

 آن را با عناب در آب بخیسانید و آب آن را صبح ناشتا بخورید و با آب آن بدن را هم بشویید. خارش قسمت‌های زنانه یا واژینال را برطرف می‌سازد.

آب دم کرده آن را بنوشید، مدر است و برای سوزاک مفید می‌باشد.

20 گرم در یک لیوان آب جوشانده و 4 روز تکرار شود دافع سنگ کیسه صفرا است.

اگر اسفرزه را با تخم شربتی و خاکشیر (هر کدام 100 گرم) ترکیب کرده و هر روز یک قاشق سوپ‌خوری آن را در 2 لیوان آب حل کرده و مصرف کنیم برای رفع خارش بدن و تصفیه خون و باز شدن اشتها مفید است. شروع و مصرف ناگهانی، و مقدار نسبتاً زیاد اسفرزه ممکن است باعث نفخ شدید و بزرگ شدن شکم گردد؛ از این رو برای جلوگیری از این مسأله، می‌توان از مقدار یک بار در روز، اسفرزه استفاده کرد و کم کم به سه بار در روز رسانید

هر روز صبح، ظهر و شب هر بار یک قاشق شربت خوری از آن را در یک لیوان آبجوش بریزید بعد با نبات شیرین نموده بخورید، اسهال خونی را درمان می‌کند، از خون‌ریزی زیاد و قاعدگی جلوگیری می‌نماید.

آن را بو دهید و هر روز بخورید. اسهال‌های طولانی و مزمن را درمان می‌کند.

لعاب آن را دائم در گلو قرقره کنید و هم جرعه جرعه بخورید، گلودرد را درمان می‌کند و اگر آب آن را در دهان نگه دارید برفک و سوختگی و تاول و زخم‌های دهان را درمان می‌کند.

آن را بکوبید، بعد با سرکه خمیر نموده و هر روز صبح و شب روی محل ضماد بگذارید سالک را درمان می‌کند.

 آن را با شیر مادر دختردار خمیر نموده و ضماد اندازید. خنازیر (غده‌های سخت که در گردن و زیر گلو پیدا می‌شود) را درمان می‌کند.

گل ختمی کوبیده را با لعاب آن مخلوط کنید و بر پیشانی بمالید. سردردی که از آفتاب باشد را تسکین می‌دهد.